evZin: everymeandeveryyou

μπορεί τα χρόνια που ακολούθησαν να μην κύλησαν όπως ακριβώς μας τα ‘χε προβάλει ο Sebastian Valmont και τα sequence των cruel intentions του στο δεκατριάχρονο -τότε- και ρημαγμένο απ’ τις ορμόνες παιδικό μυαλό μας. γιατί, αν και αργά, καταλάβαμε ότι και ψυχαναγκαστικός και μαλάκας είναι ιδιότητες που καλό είναι να μη συνδυάζονται οπότε με λίγη, ελάχιστη έμφυτη δόση τσίπας καταλήγεις να συμβιβαστείς με το πρώτο και να κρατήσεις όσες γερές αντιστάσεις μπορείς στο δεύτερο, ελπίζοντας πως αν γίνει το ανάθεμα θα περιοριστεί μοναχά σε όσα τετραγωνικά χώρου σου αναλογούν και θα ‘χεις να λογοδοτήσεις σε σένα και μόνο. όσα κι αν έχω αποκηρύξει βέβαια απ’ τον παιδικό μου ήρωα, θα ζηλεύω για πάντα εκείνη την σκηνή στον αυτοκινητόδρομο, που στο ραδιόφωνο έπαιζε αυτό και που στην θέση του οδηγού δεν καθόμουν εγώ: