Όταν έχεις διαφορά χιλιάδων βαθμών από τον αμέσως επόμενο, όταν είσαι ένα βήμα πριν καταρρίψεις κάθε ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος, όταν όλα τα στατιστικά και οι προγνώσεις συνηγορούν υπέρ σου και όλα αυτά πριν κλείσεις καν τα 30 σου, τότε ναι, είσαι δικαιολογημένα όσα σου αποδίδουν, μια τεννιστική μηχανή, ένα αθλητικό ρομπότ, οι σπόνσορες και οι φυλλάδες ξεροσταλιάζουν κάτω απ’ τα πόδια σου, γίνεσαι ίνδαλμα κάθε πιτσιρικά, ναι, όλα δικαιολογημένα. Οι αριθμοί δεν κάνουν λάθος.
Ένα σημείο μόνο. Οι αριθμοί και η λατρεία των πρωτοσέλιδων, δεν συμβάδισαν ποτέ με την λατρεία του κόσμου. Όσα masters και gland slam, όσες διαδοχικές εβδομάδες στα rankings και όσες παχουλές επιταγές μπορούν να σου εξασφαλίσουν οι σταθερές άμυνες και τα αψεγάδιαστα παιγνίδια, την αγάπη του κόσμου δεν στην εξασφαλίζουν μήτε οι αριθμοί μήτε τα στατιστικά.
Κι αυτό γιατί ο κόσμος μπορεί να θαυμάζει εφήμερα αλλά δε ταυτίζεται ποτέ πραγματικά με τις μηχανές και τους αψεγάδιαστους. Αυτούς που παρά τα σκαμπανεβάσματά, παρά της κακοτυχίες τους, όταν είναι η καλή τους μέρα βγαίνουν και δίνουν τροφή στο φιλοθεάμον αγαπάει, γι’ αυτούς ανοίγει τις τηλεοράσεις. Που μ’ ένα ανάποδο ψαλίδι ή ένα φινετσάτο ανέβασμα στο φιλέ, θα στείλουν τα στατιστικά και τους αριθμούς στον αδόξαστο και τους ίδιους πιο βαθιά στην καρδιά του. Μ’ αυτούς ταυτίζεται ο κόσμος, γι’ αυτούς ξενυχτάει, γι’ αυτούς ελπίζει.
evΖin 