Τη νύχτα εκείνη θα φοράω το καλό μου t-shirt, το ακριβό.
Το χέρι μου θα γλιστρίσει στις ανασφάλειες σου και θα τις τσακίσει.
Το χέρι σου θα τσακίσει το στήθος μου
και θα πάλλεται με ρυθμό εκατόν μετανοιών το δευτερόλεπτο.
Τη νύχτα εκείνη,
που θα φοράω το καλό μου t-shirt,
την ώρα που θα συνθλίβω τις ανασφάλειες σου
και που το χέρι σου θα πάλλεται με ρυθμό εκατόν μετανοιών το δευτερόλεπτο,
θα εκσφενδονιστούμε σε δύο νέες Aνατολές.
Εσύ χωρίς φόβους.
Εγω χωρίς καρδιά, πια
.
(πρωτοδημοσίευση: “Ποιείν Αλμανάκ 2012”)